Diplomatların Borçları: Onsekizinci Yüzyılın Sonunda Osmanlı İmparatorluğu ve Prusya Arasındaki Uluslararası Mali İhtilâflar

Öz

Osmanlı İmparatorluğu ile Avrupa Devletler Sistemi arasındaki artan temaslar neticesinde, Osmanlı Devleti, Prusya’ya 1763 ve 1806 yılları arasındaki iki orta elçi, bir büyükelçi ve dört maslahatgüzar yolladı. Osmanlı diplomatlarının Berlin’deki görevleri boyunca ortaya çıkan yolculuk, konaklama, tayinat ve harçlık gibi masrafları ilk başta ev sahibi ülke karşıladı. Ancak, 1798’de Berlin’e ilk daimi Osmanlı büyükelçisinin gönderilmesinin ardından, Prusyalılar diplomatların finansal sorumluluğunu reddetmeye başladı. Bu karar, diplomatlar ve hükümetler arasındaki karşılaşmaları yoğunlaştırdı ve Osmanlı diplomasisinin artan bir şekilde profesyonelleşmesiyle sonuçlandı. Değişen tahsisat uygulamalarının sonucunda, artık yabancı başkentlerin günlük yaşamına daha çok katılmak zorunda olan Osmanlı diplomatları, maaşlarını almak ve başkentlerdeki ikametlerini organize etmek için yeni kanallar bulmak zorunda kaldılar. Hem Osmanlı, hem de Prusya kaynaklarını kullanan bu makale, uluslararası bankalar gibi resmi kuruluşların ortaya çıkmasından önceki uluslararası tahsisat uygulama ve ağlarını tekrardan inşa etmeyi hedeflemektedir.